Waarom geen laurierkers in de tuin?
Laurierkers ziet er mooi uit en groeit snel, maar in de tuin kan hij ook problemen geven. Hier staan de belangrijkste redenen.
Giftig voor mensen en dieren
Een groot nadeel van laurierkers (Prunus) is dat de plant giftig is. Alle delen, vooral de bladeren en bessen, bevatten giftige stoffen. Deze stoffen heten cyanogene glycosiden. Als kinderen of huisdieren zoals honden en katten de bladeren of vruchten eten, kan dat gevaarlijk zijn. Een vergiftiging kan leiden tot misselijkheid, benauwdheid of nog ernstigere klachten. Vooral jonge kinderen pakken graag de zwarte bessen. Daarom is voorzichtigheid belangrijk als de haag in een tuin met kinderen of dieren staat. Ook bij het snoeien is het beter om handschoenen te dragen, omdat het plantensap huidirritatie kan veroorzaken.
Verdringing van inheemse planten
Laurierkers is geen inheemse plant. Hij komt oorspronkelijk uit Zuidoost Europa en Klein Azië. In veel tuinen verdringt hij met zijn sterke groei andere planten. De dichte kroon laat bijna geen licht door. Daardoor groeien er onder de haag bijna geen bloemen of andere planten meer. Ook insecten zoals bijen en vlinders vinden er weinig voedsel. Hoewel laurierkers in het voorjaar witte bloemen heeft, leveren die minder pollen dan de bloemen van veel inheemse planten. Ook vogels gebruiken de plant weinig als nestplaats. Wie een tuin wil waar dieren en insecten zich thuis voelen, kan daarom beter kiezen voor inheemse haagplanten. Daar horen bijvoorbeeld liguster of hulst bij.
Verzorging en snoeiwerk
Laurierkers groeit heel snel. Elk jaar kan hij wel 40 cm hoger worden. Dat betekent dat je hem regelmatig moet snoeien. Meestal is een snoeibeurt in het voorjaar en nog een in de zomer nodig. Als je niet snoeit, wordt de haag snel te hoog en te breed. Vooral in kleine tuinen neemt laurierkers dan veel ruimte in. Bij het snoeien moet je voorzichtig zijn: de dikke bladeren scheuren snel als je een elektrische heggenschaar gebruikt. Dat ziet er slordig uit. Ook het snoeiafval kun je beter niet gewoon op de composthoop gooien. Door de giftige stoffen moet het apart worden afgevoerd of verbrand. Dat zorgt voor extra werk en vaak ook extra kosten.
Risico bij een verkeerde standplaats
Laurierkers groeit op bijna alle bodems, maar hij kan niet tegen langdurig natte grond. Staat de plant in te vochtige aarde, dan kunnen de wortels gaan rotten. De plant verliest dan bladeren of krijgt bruine vlekken. Ook te veel schaduw kan problemen geven. Sommige soorten zoals laurierkers Genolia zijn wel smal en schaduwtolerant, maar andere soorten groeien in de halfschaduw langzamer of zien er minder gezond uit. Wie een ongeschikte standplaats kiest, krijgt later eerder last van ziekten of slechte groei. Beter is het om geschikte alternatieven te nemen, zoals bijvoorbeeld levensboom of taxus.
Alternatieve haagplanten met voordelen
Wie een makkelijk te onderhouden, wintergroene haag zoekt, heeft veel goede alternatieven voor laurierkers. Een laurierkershaag is wel goedkoop en groeit snel, maar een haag van Portugese laurierkers of Photinia (rode glansmispel) is vaak beter geschikt voor de tuin. Deze soorten zijn ook mooi, maar groeien rustiger en zijn minder snel een probleem voor de omgeving. Vaak is er ook minder onderhoud nodig. Vooral in kleine tuinen is het de moeite waard om de verschillende soorten te vergelijken. Sommige groeien smaller, andere laten zich makkelijker in model snoeien. Zo kun je een haag kiezen die goed past, niet te veel ruimte inneemt en toch het hele jaar groen blijft. Ook op haagplanten gespecialiseerde soorten helpen bij het maken van een goede keuze.
Laurierkers ziet er mooi uit, maar heeft veel nadelen. Voor tuinen met dieren, kinderen of weinig ruimte zijn er betere alternatieven.
.jpg)
